آفاق ظهور

بالاخره چهارشنبه سوری آمد و حقیقت را دیدید. بالاخره متوجه شدید که جنبش سبز چقدر بیشمار است. سه شنبه شب همه جا صدای ترقه می آمد. مردم آتش برپا می کردند و می گفتند، سبزی او از خودش زردی ما از او یا یک چیزی شبیه آن.

به هر شکل مهم این بود که امسال اتفاقاتی افتاد که سال های قبل هرگز نمی افتاد و تفاوت چشمگیری وجود داشت. امسال مردم برای اولین بار ترقه انداختند و آتش درست کردند و از آن پریدند. امسال برای اولین بار مردم از مواد محترقه بسیار پیشرفته چون هفت ترقه و سیگارت و فشفشه استفاده کردند تا لباس شخصی ها بفهمند، ما بیشماریم.

حالا یک مشت آدم کوتاه فکر که چیزی متوجه نمی شوند، می گویند چرا پس کسی شعار نداد یا روی دیوارها مردم چیزی ننوشتند. در جواب این آدم ها که بلاشک از اندک سرسپرده های دولت کودتا اند، باید بگویم ، خوب معلوم است چرا روی دیوار چیزی ننوشتند. به خاطر اینکه شب عید است و مردم پول هایشان را خرج کرده بودند و وسع مالی اشان نمی رسید که اسپری بخرند. در مورد اینکه چرا شعار ندادند هم خوب معلوم است دیگر.

و تو ای صدا ای سیما، دیدی که مردم هیچ توجه ای به تو نمی کنند. هی رفتی از دی وی دی فروش سر محله صدا و سیما فیلم های قشنگ خریدی و چهارشنبه سوری پخش کردی تا به خیال خود کسی نیاید بیرون؟ زهی خیال باطل. دیدی که هیچ کس سه شنبه شب فیلم هایت را ندید و اصلاً هیچ کس از جمله خودم نمی دانست که آن شب قرار است چه فیلم هایی پخش شود. کنف شدی؟بینی ات به خاک مالیده شد وقتی دیدی که کسی به تماشای ترمیناتور 4 و جان سخت 4 و ایندیانا جونز 4 و چند فیلم چهار دیگر، ننشست.

بهر شکل چهارشنبه سوری روزی بود که نورهای ترقه های ما دل تاریک شب را روشن کرد و ما را برای استقامت آماده کرد. حتماً می دانید که رئیس جمهور ما میر موسوی گفته است که سال آینده سال استقامت و صبر است و چه زیبا گفته است.

پس از چارشنبه سوری و این پیروزی بزرگ، مطمئناً یک سال استراحت و صبر می چسبد و میر موسوی به خوبی متوجه این نکته شد که پس از چهارشنبه سوری خستگی زیادی ما را فرا می گرفت و به همین دلیل، یک سال پس از آن را صبر می کنیم و استقامت می کنیم زیرا ما در این یک سال دست به هیچ اقدامی نخواهیم زد.

میر موسوی عزیز می دانم اگر برای چهارشنبه سوری بیانیه رسمی داده بودی (تا از آن به عنوان بیانیه 18 نام ببریم)، مطمئناً کار نظام را در چهارشنبه سوری تمام می کردیم و دیگر نیازی نبود امسال را صبر کنیم و همچنین استقامت کنیم. اگر بیانیه داده بودی، تمام سلاح های کشتار جمعی نظام از جمله "اتوبوس ها"، "سطل آشغالها"، "باجه تلفن ها" و از همه مهمتر "موتور سیکلت ها" را نابود می کردیم.

ولی بهر حال مهندس عزیزم ما صبر خواهیم کرد تا روزی که تو از خانه ات بیرون بیایی و دیگر نیازی نباشد که برای فرار از دست بعضی از این متحجرین چادر به سر کنی. آری ما استقامت خواهیم کرد تا روزی که تو دیگر نیازی نباشد هی بیانیه بدهی.

در آخر خطاب به نظام و دولت کودتا می گویم که اگر خودتان با زبان خوش کنار نروید، ما چهارشنبه سوری سال دیگر و پس از یک سال صبر و استقامت همان کاری را می کنیم که امسال کردیم و آن گاه دیگر همه جا را اتش نشانی فرا خواهد گرفت و تو(نظام) در آن خواهی سوخت.