ماه رمضان در پیش است و کمتر از دوماه دیگر این ایام عزیز فرا می رسد . ماهی که به عنوان میهمانی خدا قلمداد می شود و بهار قرآن است .ماهی که روزه داران برای خالق خویش کام را بر خوردنی و اشامیدنی می بندند و به عبادت می پردازند تا دل و جانشان بیش از پیش با خدا مانوس شود .  سحر ماه رمضان هم یکی دیگر از اوقات بسیار خاص است که از سال های بسیار دور مورد توجه مردم جهت پرداختن به مناجات و عبادات بوده . گاه این وقت شریف و الهی را تا سحر در مساجد و حسینه ها به مناجات و عبادت می پرداختند .   ولی متاسفانه در کشور ما ماه میهمانی خدا بیشتر به ایام فراغتی نه در راستای اهداف الهی بلکه در ردیف دنیاگرایی و غیر دینی حرکت کرده است  .

 چند سالی است که اکران سحر سینما سنتی نا میمون شده است که متاسفانه سال به سال هم بیشتر از سال های گذشته رونق می گیرد . اکران های شبانه که به عنوان اکران اذان تا اذان معروف است از اذان مغرب تا اذان صبح نمایش فیلم در سینما ها و پردیس ها برقرار می باشد و عده ی بسیاری از مردم به ویژه جوانان طرفدار این برنامه به اصطلاح فرهنگی هستند . 

اگر سال گذشته به اکران های شبانه اذان تا اذان سری می زدیم شاهد آن بودیم که  فضا به هیچ وجه فضای ماه مبارک رمضان نیست و به قدری بد حجابی و بی عفتی سراسر سالن را فرا گرفته که پیش خود می گفتی اگر شب را در سینما بگذرانم خدا قطعا توفیق روزه داری فردا را از من خواهد گرفت . 

این ساعت اکران و چنین برنامه ای نه تنها کمکی به معنویت ماه مبارک رمضان نمی کند بلکه با تمام شعاعر و خط مشی دینی ما در تضاد است . بهار قرآن کم کم به بهار فیلم و سینما مبدل شده است  و کسانی طرفدار این ساعت از اکران هستند  که معمولا در قید و بند روزه و روزه داری نیستند  و کار فعالیت آنها مانعی برای بیداری تا سحر نخواهد شد . فضای سینما ها به وجه مناسب این ایام و در کل مناسب مملکت اسلامی نیست . حال حمایت همه جانبه مسئولان از این برنامه  چه سودی در رشد فرهنگی و اجتماعی مردم دارد خدا می داند !!! ولی توجه به این نکته هم در نوع خود کمی خطر ناک به نظر می رسد  که فروش فیلم ها و توجه بیش از حد به بعد مادی سینما انگیزه بسیار بدی است که  برای کسب این هدف دون،  فضای معنوی و روحانی ماه رمضان به چالش کشیده شود . 

وجود روزه خواری علنی و بد حجابی و بی بند و باری موجود در جامعه  یک طرف و بگذاری چنین برنامه ها و ایجاد گعده هایی که به این فضای مسموم دامن می زند در طرف دیگر قرار دارد . گویی  عده ای از ایجاد فضایی گل آلود سود بسیار می برند حتی اگر به قیمت زیر سوال بردن و کم رنگ کردن سنت ها و واجبات دینی تمام شود .  در اخربیان این نکته ضروری است اگر الویت های مسئولین به جای رونق مذهبی و دینی فضای معطر ماه رمضان بعد از فروش فیلم ها و ایجاد فضاهای آن چنانی است باید تصمیمی جدی گرفته شود زیرا این عمل نوعی اب در اسیاب دشمن ریختن است و خیلی بی ارتباط با ناتوی فرهنگی نیست . 

به هر حال سود شخصی و پول حاصل از این نوع برنامه ها به قدری به مزاج عده ای خوش امده که بی صبرانه انتظار ماه رمضان را می کشند .

همین...