شکنجه بدون چلوکباب. . .

 شکنجه بدون چلوکباب
بر اساس گزارش های رسیده از داخل زندان های رژیم، جزئیات موارد متعدد نقض
حقوق بشر و شکنجه های شبانه روزی عزیزان دربند جمهوری اسلامی، طی موارد
زیر شرح داده می شود:

1.موقع اعتصاب غذا، چلوکباب نمی دهند: وکیل یکی از زندانیان خبر از یک
شکنجه عظیم می دهد. متأسفانه گویا زندانیان در هنگام اعتصاب غذا موفق به
صرف چلوکباب نمی شوند چون مأموران سنگدل زندان همان غذاهای معمولی را به
آنها می دهند درحالی که پزشکان معتقدند کسی که اعتصاب غذا می کند نیاز به
تقویت دارد و باید به جای روزی سه وعده، دست کم پنج وعده غذاهای مقوی
بخورد تا بتواند چندین سال هِی به طور مداوم اعتصاب غذا کند.

2.عدم پخش بی بی سی برای زندانیان سبز: به دلیل عدم وجود آزادی بیان در
ایران، همه زندانی ها از میان روزنامه نگاران و خبرنگاران هستند. این را
با اطمینان عرض می کنم چون حتی اگر سیکل هم داشته باشند اول برایشان
کارت خبرنگاری صادر می کنیم بعدش هم چندتا مطلب به نامشان یک جائی چاپ می
کنیم بعدش هم چماق می دهیم دستشان بیایند وسط خیایان. فحش هم که بلدند
خوشبختانه و در این زمینه هیچ نیازی به آموزش وجود ندارد. این عزیزان
همگی یک علاقه مشترک دارند و آن هم شبکه معظم بی بی سی است. یعنی اکر
نباشد تنفس شان به کلی منقطع می شود! حالا ما مدارک فراوانی داریم مبنی بر
آنکه شبکه بی بی سی توی زندان ها نمایش داده نمی شود. ترس ما هم از این
است که اگر این روند ادامه بیابد، دست کم شصتاد و چند درصد از بر و بچی
که در زندان هستند از زور شدت غصه و اندوه وفات کنند.

3.انفرادی های بیش از حد بزرگ: یکی از شکنجه های روحی که از سوی
زندانبانان بر زندانی های بی گناه وارد می شود این است که می اندازندشان
توی سلول انفرادی که داخلش چندتا تخت خواب است و حداقل 20 متر فضا دارد
چند نفر دیگر هم داخلش هستند! خب آخر خودتان قضاوت کنید این عزیزان فردا
چطوری بروند بگویند توی انفرادی بوده اند؟ اصلاً چرا زندان های این ها
انفرادی درست و درمانی ندارد؟ حالا که فکرش را می کنیم ما به این نکته هم
شیدیداً اعتراضات داریم!
4.اینترنت باید در اختیار همه زندانیان باشد نه فقط نوری زاد: بر اساس
گزارشات رسیده، از میان زندانیان فقط به نوری زاد امکان اتصال به اینترنت
داده می شود. او هم دائم نامه می دهد و صدا ضبط می کند و کلی کارهای دیگر
انجام می دهد و تازه چت هم می کند؛ اما گویا این امکان در اختیار همه
زندانیان نیست. مسئولان زندان موظف اند یک دستگاه رایانه شخصی با لب تاپ با
هارد 1000 گیگ و کلی امکانات صوت و تصویری دیگر در اختیار همه زندانیان
قرار بدهند تا بتوانند نامه و بیانیه و اینجور "چیز"ها از خودشان در
کنند.
5.نبود پیست اسکی در زندان ها: همه می دانیم که ورزش باعث سلامتی است!
خوب حالا آیا این درست است که توی زندان ها نه پیست اسکی هست و نه محوطه
ای مناسب برای اسب دوانی؟ تکلیف سلامت زندانیان چه می شود؟ عزیزان زندانی
که خیلی هم باکلاس هستند که نمی توانند ورزش دیگری انجام بدهند. می
توانند؟
6.عدم پرداخت حقوق ماهیانه به زندانیان: ما اطلاعات موثقی داریم که هیچ
گونه حقوق معینی به زندانیان پرداخت نمی شود. خب این ظلم خیلی بزرگی است.
خیلی بد است که وقت یک نفر را به طور شبانه روزی بگیرند و بعدش هم بگویند
حتی یک ریال به تو نمی دهیم چه برسد به یک دلار!

البته علاوه بر موارد بالا، کلی مسائل دیگر هم هست که اثبات میکند حق
زندانیان عزیز و محترم که زحمت کشیده اند و فتنه به پا نموده اند، دارد
خورده می شود ولی برای اینکه موجبات نگرانی بیشتر خانواده ها و دوستان
آنها فراهم نشود و خدای ناکرده بی بی سی عزیز و صدای آمریکای محترم
ناراحت نشوند، ما اقدام به اتمام این نوشته می کنیم.

کاریکاتور ها هم کار وبلاگ تلخندک /گودرزی